vrijdag 30 december 2011
donderdag 29 december 2011
woensdag 28 december 2011
Equilibre
l'amitié est un jeu dans lequel j'aime me mouvoir.
la Passion est un Rêve qui turbotinne l'équilibre.
la Discipline tue le rêve et établit l'équilibre.
Rêvons mes Amis !
Fer'O 14:46 28/12/2011
la Passion est un Rêve qui turbotinne l'équilibre.
la Discipline tue le rêve et établit l'équilibre.
Rêvons mes Amis !
Fer'O 14:46 28/12/2011
donderdag 15 december 2011
NTGent 'Hans en Grietje
Hans en Grietje in NTGent
Es ist so schön ein Hans, es ist so schön ein Hans, es ist so schön ein Hans zu sein’, het liedje blijft nog even nazinderen en laat ons met een goed gevoel naar huis gaan. Daarvan waren ook alle kinderen in de zaal overtuigd. De Hans en Grietje van dienst zagen er misschien niet meer zo jong en schattig uit, toch smullen alle kinderen, van 6 tot 66 jaar en ouder, met veel plezier van het eeuwenoude verhaal.
Hans en Grietje, erg losjes op de opera van Engelbert Humperdinck gebaseerd, begint als Hans (Wim Opbrouck), Hans (Christoph Homberger) en Hans (Andreas Grötzinger) achter de band in de speculoosfabriek plaatsnemen. Nog een andere Hans (Alexander Pfaeffgen) zit achter de toetsen. Ze vinden het alle vier heel fijn om in de fabriek te werken. Ze zingen liedjes en spelen met de koekjes tot Hans (Opbrouck) een beetje triestig wordt (zien we even Frankie Loosveld van Het Eiland terug?) omdat hij een Grietje mist. 'Zit ze in de zaal misschien?’, vraagt hij zich af. Hiermee zijn we vertrokken voor een voorstelling die veel wegheeft van een oud en gezellig poppenkastspel.
De kinderen in de zaal gaan helemaal mee. Zeker op het moment dat de heks geniepig tussen de containers van de fabriek komt piepen. Hans: 'Waar is de heks?’, de kinderen: ‘Achter je!’ U kent dat wel. Of dit plezierig was voor de iets oudere kinderen? Ja zeker, Wim Opbrouck neemt ook ouders, grootouders, meesters en juffen op sleeptouw. Met zijn mopjes, zijn West-Vlaams accent en zijn mimiek die ons meerdere keren aan het lachen brengt.
Wanneer de machineband tilt slaat en de speculoosfabriek verandert in een akelig bos, zitten we midden in het sprookje. Intussen heeft Homberger zich in het pak van Grietje gehesen en ziet Opbrouck eruit als een Hansje uit Tirol. Het is leuk hoe het sprookjesverhaal in de voorstelling zit verweven met een knibbel knabbel knuisje, een paar kruimeltjes in het bos en natuurlijk een boze heks die op een wel erg moderne bezemsteel over de scène zoeft.
Het sprookje leidt ons tot het gekende resultaat: Hans zit gevangen en wordt door de heks vetgemest. 'Of hij nog niet dik genoeg is?', vraagt Opbrouck voor de zekerheid. Nee, er moet nog een pak Lotusspeculoosjes bij. Zulke mopjes blijven grappig. Die Lotuskoekjes waren er trouwens in overvloed. Niet enkel op het podium, maar na de voorstelling ook in de zaal toen een kanon (verpakte) speculoosjes in de zaal spoot en de acteurs ze in de zaal smeten. Dat is nog eens kerst. Voor kinderen van 6 tot 66 jaar en ouder.
Het NIEUWSBLAD,editie Gent
Hans en Grietje is nog tot 30 december in NTGent. Tickets en info op www.ntgent.be.
1 reactie
.
Op 15 december 2011 om 10u24, zei Fernand Bocklandt:
ik keeg een uitnodiging via een nachtelijke ontmoeting enkele weken geleden in Patershol.Vooral wilde ik Wim Opbroeck zien optreden en dat deed hij schitterend.Op het einde van de voorstelling,en het begon met Opbroeck in een leeuwenkooi,waande ik mij in een circus methonderden kinderen die loeiden voor de fratsen van de clowns.Plots werd de dreënzestigjarige een kind van 10.En dat is pas gezellig.
Es ist so schön ein Hans, es ist so schön ein Hans, es ist so schön ein Hans zu sein’, het liedje blijft nog even nazinderen en laat ons met een goed gevoel naar huis gaan. Daarvan waren ook alle kinderen in de zaal overtuigd. De Hans en Grietje van dienst zagen er misschien niet meer zo jong en schattig uit, toch smullen alle kinderen, van 6 tot 66 jaar en ouder, met veel plezier van het eeuwenoude verhaal.
Hans en Grietje, erg losjes op de opera van Engelbert Humperdinck gebaseerd, begint als Hans (Wim Opbrouck), Hans (Christoph Homberger) en Hans (Andreas Grötzinger) achter de band in de speculoosfabriek plaatsnemen. Nog een andere Hans (Alexander Pfaeffgen) zit achter de toetsen. Ze vinden het alle vier heel fijn om in de fabriek te werken. Ze zingen liedjes en spelen met de koekjes tot Hans (Opbrouck) een beetje triestig wordt (zien we even Frankie Loosveld van Het Eiland terug?) omdat hij een Grietje mist. 'Zit ze in de zaal misschien?’, vraagt hij zich af. Hiermee zijn we vertrokken voor een voorstelling die veel wegheeft van een oud en gezellig poppenkastspel.
De kinderen in de zaal gaan helemaal mee. Zeker op het moment dat de heks geniepig tussen de containers van de fabriek komt piepen. Hans: 'Waar is de heks?’, de kinderen: ‘Achter je!’ U kent dat wel. Of dit plezierig was voor de iets oudere kinderen? Ja zeker, Wim Opbrouck neemt ook ouders, grootouders, meesters en juffen op sleeptouw. Met zijn mopjes, zijn West-Vlaams accent en zijn mimiek die ons meerdere keren aan het lachen brengt.
Wanneer de machineband tilt slaat en de speculoosfabriek verandert in een akelig bos, zitten we midden in het sprookje. Intussen heeft Homberger zich in het pak van Grietje gehesen en ziet Opbrouck eruit als een Hansje uit Tirol. Het is leuk hoe het sprookjesverhaal in de voorstelling zit verweven met een knibbel knabbel knuisje, een paar kruimeltjes in het bos en natuurlijk een boze heks die op een wel erg moderne bezemsteel over de scène zoeft.
Het sprookje leidt ons tot het gekende resultaat: Hans zit gevangen en wordt door de heks vetgemest. 'Of hij nog niet dik genoeg is?', vraagt Opbrouck voor de zekerheid. Nee, er moet nog een pak Lotusspeculoosjes bij. Zulke mopjes blijven grappig. Die Lotuskoekjes waren er trouwens in overvloed. Niet enkel op het podium, maar na de voorstelling ook in de zaal toen een kanon (verpakte) speculoosjes in de zaal spoot en de acteurs ze in de zaal smeten. Dat is nog eens kerst. Voor kinderen van 6 tot 66 jaar en ouder.
Het NIEUWSBLAD,editie Gent
Hans en Grietje is nog tot 30 december in NTGent. Tickets en info op www.ntgent.be.
1 reactie
.
Op 15 december 2011 om 10u24, zei Fernand Bocklandt:
ik keeg een uitnodiging via een nachtelijke ontmoeting enkele weken geleden in Patershol.Vooral wilde ik Wim Opbroeck zien optreden en dat deed hij schitterend.Op het einde van de voorstelling,en het begon met Opbroeck in een leeuwenkooi,waande ik mij in een circus methonderden kinderen die loeiden voor de fratsen van de clowns.Plots werd de dreënzestigjarige een kind van 10.En dat is pas gezellig.
zondag 27 november 2011
Schrijven....
Of je weet van tevoren wat je zal schrijven of je zet je aan tafel en vertelt jouw gemoedstoestand.
Vandaag kies ik voor dit laatste.
Het akkoord dat DI RUPO voor België heeft bereikt is bedoevend.De PS krijgt over enkele dagen de hoon van de vakbonden over zich.
Wat DE CROO heeft bereikt zijn kruimels,die hem enkel om te doen waren om geen gezichtsverlies te lijden.
De reactie van DE WEVER is aanstootgevend
Mijn overtuiging is dat onder druk van de financiële markten EUROPA en ook BELGIE zijn huiswerk opnieuw mogen doen en dit voor het jaareinde.
Afspraak maandag en in de loop van de week.
Fer'O
Vandaag kies ik voor dit laatste.
Het akkoord dat DI RUPO voor België heeft bereikt is bedoevend.De PS krijgt over enkele dagen de hoon van de vakbonden over zich.
Wat DE CROO heeft bereikt zijn kruimels,die hem enkel om te doen waren om geen gezichtsverlies te lijden.
De reactie van DE WEVER is aanstootgevend
Mijn overtuiging is dat onder druk van de financiële markten EUROPA en ook BELGIE zijn huiswerk opnieuw mogen doen en dit voor het jaareinde.
Afspraak maandag en in de loop van de week.
Fer'O
maandag 21 november 2011
Het Leven is mooi, een geluk bij een ongeluk...."klingggg"
Deze morgen verplaatste ik enkele bananendozen op mijn zolder en plotseling hoorde ik
"klingggg".Ik hef het deksel op en ontdek tot mijn grote vreugde kristallen glazen van mijn overgrootouders (anno 188?)
Enthousiast breng ik de doos naar mijn atelier en begin alles uit te pakken.Stilaan verschijnen groene witte-wijn glazen,aperitiefglazen,wijnglazen en onderaan champagne
coupes.Het zesde champagneglas echter blijkt oorzaak te zijn geweest van de "klingggg".De champagne kan nu maar door vijf worden gedronken.
Fer'O
Het Leven is mooi, soms niet eenvoudig....
Hommage verschenen in :http://miroirparici.wordpress.com/tag/fero/
Ik ben geen 'kunsteneaar ', daarvoor heb ik geen enkele vorming genoten.
Ook als mens heb ik wellicht te weinig naar anderen geluisterd en zo kwam het tot een breuk met twee mensen die mij nog altijd nauw aan het hart liggen.
De 'mama ' van mijn drie kinderen,Nicole.
Mijn Muze (Annemie) in de periode waarin ik begon te schilderen in 'Happy Farm' in Vurste.
Deze laatste schreef enkele jaren na onze breuk een hommage aan Fer'O die ik nog eens publiceer.
Chapeau l’artiste
JUIN 1, 2009
tags: artiste, FerO
Pour Fer’O : voir http://yaferobe.blogspot.com/
Ah ce qu’il est incroyable notre Fer’O! Je viens de finir ma promenade à travers son blog.
Quel artiste, quel état d’esprit pour saisir l’insaisissable à la seconde même, en plus accompagné de remarques tranchantes au vif.
On en déduit un être super sensible mais cependant lucide, et qui adore découvrir le ‘tout qui est’ qu’il aborde avec autant d’humour poignant et d’émerveillement juvénil, partageant son émotion avec le plus profond de notre être. Pas le temps de s’attarder sur ce qui cloche, à chaque bouffée le monde se transforme et c’est justement cette transformation qui l’envoûte.
Ah le Fer’O. Ce Fer’O qui fait rêver tant de femmes, qui fait sourire les hommes bien dans leur peau et grincer les envieux de ses succès.
Et pourtant l’artiste il vit. Pour créer et s’amuser il lui faut son port. Mais port acquit il ne le cultive pas, car seul moyen pour avancer.
Comment est-ce vivre avec Picasso, avec Dali, avec l’ultime artiste? Comment est-ce vivre avec Fer’O? C’est surtout apprendre à vivre avec soi-même, car l’artiste est occupé.
C’est apprendre à le courir après, à le seconder, à lui ôter toutes les obstructions quotidiennes et qui pourraient barrer sa sainte création. C’est vivre à l’ombre en tant que quelqu’un qui rend possible mais qui le plus souvent subit le lot d’être ignorée de par son rôle d’être entièrement vouée à l’artiste, à force de s’oublier soi-même, et qui est vénérée que dans quelques bibliographies telles que Marie Curie, Camille Claudel ou Alma Mahler, étranges mélanges de passion et de génie, où l’artiste récolte la gloire, sa Dulcinée les ombres. Elle applanit les routes avec en récompense les applaudissements à l’artiste, alors que pour vivre avec l’artiste il lui faut tout d’abord un très grand coeur d’artiste soi-même et dont elle fait don non au monde, mais justement à cet unique artiste. Très peu y réussissent, car se sacrifice à l’artiste très souvent signifie éteindre ses propres feux.
Pour l’artiste aussi bien que pour sa Dulcinée cela revient au don de soi-même, malgré soi-même.Est-ce la vie ou est-ce le destin ? Peut-on s’en dérober?
MIROIR (Annemie)
verschenen in :http://miroirparici.wordpress.com/2009/06/01/chapeau-lartiste/
--
zondag 20 november 2011
Wat mis ik met in Prinsenhof te wonen ?
Ik mis mijn hond (FERO),de vrijheid op de buiten ...... en de ruimte voor een bad.
Maar ik zou onmogelijk alleen kunnen wonen in "Happy Farm" .
Neen laat mij maar in mijn klein gezellig "artiestenhuisje" in Prinsenhof wonen.
Fer'O
zaterdag 19 november 2011
De tijd gaat snel, gebruik hem wel Fer'O
mijn mama (anno 1953)
Fer"O en zijn drie broers (1960)
Fer'O anno 1953
Fer'O,anno 1971
Fer'O, anno 2011
vrijdag 18 november 2011
Fer'O schrijft ook wel eens
In mijn atelier in het Prinsenhof zie ik dakwerkers op en af voor mijn raam lopen, in dat smalle straatje waarin alle materiaal zoals honderd jaar geleden met kruiwagen en spierkracht wordt vervoerd.Vandaag verscheen echter een up to date aannemer met een hypermodern mini-rupsband hijskraan met telescopische poten zoals je die enkel in reportages van 'Discovery' ziet.
donderdag 17 november 2011
donderdag 27 oktober 2011
Glimlach / Le Rire
Overdag schijnt de Zon ALTIJD boven de wolken. Il suffit d'escalader la Montagne pour découvrir le Soleil une fois dépassé les NUAGES. Fer'O october 27 2O11woensdag 26 oktober 2011
zaterdag 22 oktober 2011
Multicultureel Weekend
Zaterdagmiddag op de Koffie bij een zeer aanlokkelijke, verstandige Dame.Vanavond een uitgebreid Spaans etentje bij een Spaanse vriend en de avond eindigen met Live Piano in Patershol.
Zondag naar tentoonstelling in Strasbourg,enkele dagen rust.
Fer'O
" Nachttrein naar LISSABON
Deze roman van de Oostenrijker 'Pascal MERCIER' is een zoektocht naar de Vrijheid.
Soms moeilijk te lezen omdat elk personnage een ander facet leert kennen van een aan genie grenzend arts-hersenspecialist-filosoof.
Hoofdpersonnage is een Zwitserse Leraar Hebreeuws en Grieks die bij het lezen van een werk van een Portugese Arts plots beslist zijn leerlingen in de klas te verlaten en enkele uren later de trein naar Lissabon .
Ik kreeg dit boek begin oktober in handen en ben overtuigd dat de ideeën nog maanden zullen nazinderen.Dank aan de Dame die mij dit boek onder ogen bracht.
zaterdag 8 oktober 2011
Tentoonstelling Fer'O september 2010
Voor de tweede maal stelt Fer'O in september tentoon in Restaurant NEPTUNE op het Veerleplein (rechtover GRAVENSTEEN)te GENT.
De .Tentoonstelling hervat na schilderwerken ! Tot eind april 2011
dinsdag 28 juni 2011
zondag 22 mei 2011
Portretten Fer'O
Fer'O by Marnix STERCK
By Paul BAERT.
Aan een aantal vrienden vroeg ik een portret te maken van Fer'O, vertelde hen dat ik niet weet wat ik er zal mee aanvangen, gewoon een vriend tekenen zoals ze hem zien,fietsend of wandelend door Gent,verdoofd door het nachtleven,filosoferend,dromend.
De eerste werken werden afgewerkt en worden hier dan ook gepubliceerd...er volgen er nog een aantal in de volgende dagen.Allen verschillend in stijl maar met het genie van de meesters !
De laatste werken werden bijgevoegd in januari 2012.
dinsdag 18 januari 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)